శ్రీనాథుడు:

శ్రీనాథుడు:
శ్రీనాథుడు కొండవీటి రెడ్డిరాజుల ఆస్థాన కవి. ఈతడు 15వ శతాబ్దమున జీవించినాడు. ఈతనికి కవిసార్వభౌముడ ను బిరుదము కలదు. శ్రీనాథుడు గొప్ప కవి. ఇతను ఎన్నో కావ్యాలు రచించినాడు. వాటిలో కొన్ని: భీమ ఖండము, కాశీ ఖండము, మరుత్తరాట్చరిత్ర, శృంగార నైషధము మొదలగునవి. ఈయన వ్రాసిన చాటువులు ఆంధ్రదేశమంటా బహు ప్రశస్తి పొందినాయి. ఈయన పోతన కు సమకాలీనుడు, బంధువు.
రచనలు
మరుత్తరాట్చరిత్ర
శాలివాహన సప్తశతి
శృంగార నైషధము
భీమేశ్వర పురాణము
ధనుంజయ విజయము
కాశీ ఖండము
హర విలాసము
శివరాత్రి మాహాత్మ్యము
పండితారాధ్య చరిత్రము
నందనందన చరిత్రము
మానసోల్లాసము
పల్నాటి వీరచరిత్రము
క్రీడాభిరామము
రామాయణము పాటలు

కాశీఖండమునందు చెప్పుకున్నట్టుగా
చిన్నారి పొన్నారి చిఱుత కూఁకటినాఁడు
రచియించితి మరుత్తరాట్చరిత్ర.
నూనుగు మీసాల నూత్న యౌవనమున
శాలివాహన సప్తశతి నుడివితి.
సంతరించితి నిండు జవ్వనంబునయందు
హర్షనైషధకావ్య మాంధ్రభాషఁ
బ్రౌఢ నిర్భర వయఃపరిపాకమునఁ గొని
యాడితి భీమనాయకుని మహిమ
ప్రాయమింతకు మిగులఁ గైవ్రాలకుండఁ
గాశికాఖండ మను మహాగ్రంథ మేను
తెనుఁగు జేసెదఁ గర్ణాటదేశ కటక
పద్మవనహేళి శ్రీనాథభట్టకవిని.
శ్రీనాథుని జీవిత విశేషాలు తెలిపే కొన్ని పద్యాలుదీనారటంకాల దీర్థమాడించితి దక్క్షిణాధీశు ముత్యాలశాల,పలుకుతోడై తాంధ్రభాషా మహాకావ్య నైషధగ్రంథ సందర్భమునకు,పగులగొట్టించి తుద్భట వివాద ప్రౌఢి గౌడడిండిమభట్టు కంచుఢక్క,చంద్రభూష క్రియాశక్తి రాయలయొద్ద పాదుకొల్పితి సార్వభౌమ బిరుద,

శ్రీనాథుని చాటువులు
శ్రీనాథమహాకవి చాటుపద్యాలకు ప్రసిద్ధి. ఆయన వ్రాసిన ఒకటి రెండు చాటువులనైనా చెప్పుకోకపోతే విషయానికి సమగ్రత చేకూరదు. మచ్చుకి దిగువ రెండుపద్యాలూ అవధరించండి.
కుల్లాయుంచితి, కోకసుట్టితి, మహాకూర్పాసమున్ బెట్టితిన్,వెల్లుల్లిన్ తిలపిష్టమున్ మెసవితిన్ విశ్వస్త వడ్డింపగాచల్లాయంబలి ద్రావితిన్, రుచులు దోసంబంచు పోనాడితిన్,తల్లీ! కన్నడ రాజ్య లక్ష్మి! దయలేదా? నేను శ్రీనాథుడన్ .
కవితల్ సెప్పిన పాడనేర్చిన వృధాకష్టంబె, యీ భోగపుంజవరాండ్రేగద భాగ్యశాలినులు, పుంస్త్వంబేటికే పోగాల్పనా ?సవరంగాసొగసిచ్చి, మేల్ యువతి వేషంబిచ్చి పుట్టించుచోయెవరేనిన్ మదిమెచ్చి ధనంబులిత్తురుగదా నీరేజపత్రేక్షణా!
నీలాలకా జాల ఫాల కస్తూరికా తిలకంబు నేమిట దిద్దువాడ నంగనాలింగనా నంగ సంగర ఘర్మ శీకరం బేమిట జిమ్మువాడ మత్తేభగామినీ వృత్తస్తనంబుల నెలవంక లేమిట నిల్పువాడ భామామణీ కచాభరణ శోభితమైన పాపట నేమిట బాపువాడ ఇందుసఖులను వేప్రొద్దు గ్రిందు పరిచి కలికి చెంగల్వ రేకుల కాంతి దనరి … అహహ పోయె నా గోరు తన చేతి పోరు మాని